Bungamati

Namaste!
Gisteren begonnen we de dag met donuts en eieren. De gastfamilie hier maakt speciaal voor ons ontbijt. Voor ons als westerse toch wel heel fijn. Daarna gingen we naar de school, waar we vriendelijk door de adjunct-directeur werden ontvangen. We zullen de komende dagen met 3 Nederlanders voor de klas staan en groep 6,7 en 8 les gaan geven. Ze krijgen al Engels en wiskunde dus we moeten zelf weten wat we ze willen leren... Nog best lastig! De dag begint hier op het plein, waar alle kinderen staan en het volkslied zingen. Vervolgens werden wij voorgesteld en moesten we ons door de microfoon op het podium voorstellen. Daarna mochten we bij presentaties van een hogere klas gaan zitten. Zij presenteerden in het Engels door de microfoon en vervolgens moesten andere medeleerlingen de presentaties beoordelen door de microfoon. Aan het eind verdeelde de adjunct directeur prijzen voor de beste sprekers. Dit is de enige school in de omgeving die deze methode toepast en ze waren er dan ook erg trots op en lieten dat ook merken. Ze praten hier op jonge leeftijd al erg goed Engels en mogen tijdens alle lessen ook alleen maar Engels praten. Daarna kregen we een rondleiding door de school. Als we een klas binnenkwamen stond iedereen op en zei: goodmorning Miss. En daarna zongen ze een lied voor ons. Zo ging dat een paar klassen lang. Smiddags lunchten we samen met de leraren (rijst natuurlijk). Daarna hebben we in 3 verschillende klassen wat verteld over Nederland. Ze zijn erg leergierig en vragen echt van alles. Aan het eind wilden ze zelfs onze handtekening! We lijken wel een soort attractie hier...
Op de terugweg gingen we samen met Gelu (onze reisleider die net een paar dagen weer een kindje heeft) met de lokale bus terug. De bus zat bomvol maar volgens de Nepalese paste het nog wel.. Ik heb nog nooit zo'n volle bus meegemaakt en als er iemand uit moest, moest de halve bus eerst uitstappen. Een hele belevenis dus..
Daarna heb ik hier wat kleren gewassen in een soort teiltje. Toch wel grappig hoe dat gaat. Net of je terug in de tijd bent.
Na het avondeten hebben we hier op het dakterras gezeten met z'n allen en de weeskinderen leren kaarten (ezelen). Volgens mij vonden ze het wel leuk, die gekke Nederlanders die op de tafel slaan.

Vannacht heeft het hier nog flink geonweerd. Hier onweert het zonder geluid en met veel meer flitsen dan in Nederland. Wel gaaf om te zien!
Om 9 uur wilden we met de schoolbus mee maar ons ontbijt was redelijk laat dus die misten we... Gelu zei gisteren dat het maar een half uur lopen was, dus dachten we dan lopen we wel. Na drie kwartier waren we er nog niet dus dachten we dat we al voorbij waren gelopen... Toch voor zekerheid even gebeld en ze wilden ons al tegemoet rijden... Na wat vragen en halve antwoorden zijn we toch maar doorgelopen en na meer dan een uur kwamen we op de school aan. Wel 1 lesuur te laat... Gelukkig vonden ze het niet erg en daarna hebben we groep 6 lesgegeven in het Engels over Nederland. Ook hebben we galgje met ze gedaan. Daarna zijn we ook nog even in groep 5 geweest. We krijgen heel veel aandacht van de kinderen hier en ze zijn echt blij dat we er zijn. Ze vragen allemaal naar het volkslied (zelf zijn ze heel gelovig). Voetbal volgen ze ook allemaal en ze zijn spontaan allemaal voor Nederland ineens... Oh ja, hier is het trouwens al 2071 ipv 2014.
Smiddags zijn we toch maar met de schoolbus teruggegaan na de moeizame heenweg en gelukkig was er nog lunch voor ons. Zaterdag is een vrije dag in Nepal en zondag gaan ze gewoon weer naar school. Morgen zijn we dus vrij en gaan we ergens bij een tempel bij een slacht ritueel kijken...